«Εκπληκτική» βελτίωση στην ικανότητα βάδισης, ομιλίας και δύναμης παρουσίασαν μερικοί πάσχοντες από εγκεφαλικό επεισόδιο οι οποίοι υποβλήθηκαν σε μία πειραματική θεραπεία με βλαστοκύτταρα.
Στους ασθενείς έγινε έγχυση των βλαστοκυττάρων με τοπική αναισθησία και χρειάσθηκαν νοσηλεία στο νοσοκομείο για μία νύχτα. Τους 12 μήνες που ακολούθησαν τη θεραπεία, όλοι είχαν παρουσιάσει βελτιώσεις των αναπηριών τους, αλλά περισσότεροι από ένας στους τρεις είχαν «κλινικώς σημαντικές» αλλαγές, δηλαδή η θεραπεία βελτίωσε πάρα πολύ την ποιότητα της ζωής τους.
Μία από τις ασθενείς που μετακινιόταν μόνο με αναπηρικό αμαξίδιο διότι είχε χάσει την ικανότητα βάδισης έχει έκτοτε ξαναρχίσει το τζόγγινγκ, ενώ μία 39χρονη που μετά βίας έκανε λίγα βήματα και έλεγε λίγες λέξεις, σήμερα περπατάει και μιλάειπολύ καλύτερα, παντρεύτηκε και περιμένει το πρώτο της παιδί. Μία άλλη ασθενής, 71 ετών, που μπορούσε να κινήσει μόνο τον αριστερό αντίχειρά της, τώρα περπατάει και μπορεί να κρατάει τα χέρια της πάνω από το κεφάλι της.
Το σημαντικότερο είναι ότι οι ασθενείς αυτοί είχαν πάθει το εγκεφαλικό έως και 3 χρόνια πριν υποβληθούν στη θεραπεία, τη στιγμή που η κρατούσα άποψη είναι πως όταν παρέλθει το εξάμηνο από το εγκεφαλικό, δεν πρέπει να αναμένει κανείς θεαματικές βελτιώσεις στην κατάσταση του ασθενούς. Αν και η όλη έρευνα βρίσκεται ακόμα στα νηπιακά στάδια, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ εκτιμούν ότι τα έως τώρα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά και ήδη προγραμματίζουν την επόμενη δοκιμή της μεθόδου σε 156 ασθενείς.
Σπεύδουν, όμως, να επιστήσουν την προσοχή των ασθενών και των συγγενών τους, διότι ο αριθμός των πασχόντων στους οποίους έχει δοκιμαστεί η μέθοδος είναι πολύ μικρός και δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι θα είναι εξίσου αποτελεσματική στους επόμενους που θα δοκιμαστεί.
Η διαδικασία
Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην επιθεώρηση «Stroke», οι ασθενείς που συμμετείχαν στη μελέτη τους ήταν 11 γυναίκες και επτά άνδρες, ηλικίας 33 έως 75 ετών. Οι ερευνητές πήραν δείγματα μυελού των οστών από δύο υγιείς ανθρώπους και απομόνωσαν τα επονομαζόμενα μεσεγχυματικά βλαστικά κύτταρα.
Τα κύτταρα αυτά τροποποιήθηκαν γενετικά για να εκφράζουν ένα γονίδιο που λέγεται Notch1 και είναι γνωστό ότι προκαλεί την ανάπτυξη του εγκεφάλου στα βρέφη. Όταν ολοκληρώθηκε η διαδικασία αυτή, οι ερευνητές άνοιξαν μικρές οπές στο κρανίο των εθελοντών και έκαναν εγχύσεις των κυττάρων σε διάφορα σημεία γύρω από τη θέση του εγκεφαλικού.
Αν και η διάνοιξη των οπών ακούγεται δραματική, στην πραγματικότητα είναι ρουτίνα στη νευροχειρουργική (είναι λ.χ. συχνή για την αντιμετώπιση ορισμένων αιματωμάτων εγκεφάλου).
Τα αποτελέσματα
Όλοι οι ασθενείς ανταποκρίθηκαν στη θεραπεία και παρουσίασαν βελτίωση ορισμένων δεικτών της υγείας τους, αλλά ειδικά στους επτά από αυτούς «η βελτίωση στην κινητικότητα ήταν εκπληκτική και το γεγονός αυτό είναι πρωτοφανές», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Γκάρι Στάινμπεργκ, καθηγητής Νευροχειρουργικής & Νευροεπιστημών και ιδρυτής του Κέντρου Εγκεφαλικών του Στάνφορντ, ο οποίος πραγματοποίησε τις περισσότερες επεμβάσεις.
«Όταν περάσουν οι έξι πρώτοι μήνες από ένα εγκεφαλικό επεισόδιο οι βελτιώσεις που αναμένουμε είναι ελάχιστες και όχι αυτές που είδαμε στους δικούς μας ασθενείς», συνέχισε. Και πρόσθεσε πως παρότι δεν θα συνιστούσε υπερβολικό ενθουσιασμό με τα αποτελέσματα μίας τόσο μικρής μελέτης, ο ίδιος και οι συνεργάτες του έμειναν έκπληκτοι από τις αλλαγές που είδαν στους επτά ασθενείς. Η παρούσα δοκιμή στόχο είχε να ελέγξει κατ’ αρχήν την ασφάλεια της μεθόδου. Αν και όλοι οι ασθενείς παρουσίασαν τουλάχιστον μία ανεπιθύμητη ενέργεια, οι περισσότεροι είχαν ήπια συμπτώματα, όπως πονοκέφαλο, ναυτία και έμετο, ενώ δεν υπήρξαν τοξικότητες αντιδράσεις ή θάνατοι.
Ένας μόνο ασθενής παρουσίασε συσσώρευση υγρού στον εγκέφαλο, το οποίο όμως παροχετεύτηκε επιτυχώς και δεν χρειάσθηκε άλλη παρέμβαση, επομένως η μέθοδος θεωρείται ασφαλής, έγραψαν οι ερευνητές στο άρθρο τους.
Πηγή: real.grreal.gr
